MIKROBIOLOŠKI PREGLEDI
Chlamidia - uzročnik je chlamidia trahhomatis, prenosi se seksualnim kontaktom sa obolelom osobom. Prenošenje bakterije chlamidie se takođe može desiti putem
vaginalnog porođaja sa inficirane pacijentkinje na novorođenče. Kada se ne leči može trajno da ošteti polne organe i dovede do steriliteta i kod žena i kod muškaraca.
Takođe, chlamidia je jedan od najčešćih uzročnika upale pluća kod novorođenčadi.
Chlamidia kod žene može inficirati cerviks i urinarni trakt, a takođe može da uzrokuje zapaljenje karlice kada dospe u kanale materice (uterine tube).
Svako ko je seksualno aktivan treba da se testira najmanje jednom godišnje, s obzirom da simptomi chlamidie mogu da budu i neprimetni.
Lečenje chlamidie je jednostavno, jer je u pitanju polna bolest koja se može lečiti upotrebom antibiotika kao što su zithomax ili doksiciklin.
Micoplasma je veoma česta polno prenosiva bolest ili urinarna infekcija uzrokovana mikroorganizmima koji imaju osobine bakterija i nastanjuju se u uretri ili reproduktivnom
sistemu.
Micoplasma je zapravo grupa bakterija koja uključuje više od 70 različitih vrsta.
Micoplasma hominis, micoplasma pneumonie, micoplasma genitalium, i ureaplasma ureticum su samo neke čije je prisustvo u čovekovom organizmu utvrđeno, a za koje se
zna da izazivaju bolest i infekcije kod čoveka. Najveći broj slučajeva prolazi bez simptoma, a mogu se javiti:vaginalni svrab, peckanje prilikom mokrenja, bol za vreme
odnosa, a kod muškaraca peckanje pri mokrenju, sekret iz uretre, bol i otoci zglobova . . .
Micoplasma se obično leči kao nespecifični uretritis ili bakterijska vaginoza antibioticima.
Ureaplasma je vrsta mikroorganizama iz porodice micoplasmi, koja uzrokuje odrđene genitalne infekcije, kao i neplodnost kod muškaraca i žena. Ureaplasma se prenosi
seksualnim putem. Uglavnom nema simptoma ali ove bakterije mogu postati uzročnici infekcije u slučaju oslabljenja imuno-sistema. Mogu dovesti do problema sa
sterilitetom, kao i bolest kanalića materice i ponavljanje spontanih pobačaja kod žena, kao i smanjenu pokretljivost i brojnost sperme kod muškaraca. Kod sterilnih
muškaraca, utvrđeno je da se bakterije prilepljuju uz spermu i blokira oplođenje. Leči se antibioticima kao što su: eritromicin, flourkinolon ili tetraciklin, i testirati se
preventivno jednom godišnje.